Allt í blóma, sóma

Yðar einlæg stendur í ströngu þessa dagana að komast yfir að vinna ýmis konar skilaverkefni. Verst er þó staðan á 15 síðna lokaritgerð í listasögu sem gengur ekkert að byrja að skrifa því eftir að heimildavinnu var að mestu lokið fór kennarinn að demba yfir okkur smáverkefnum, samtals fjórum blaðsíðum með rausnarlegu aukalesefni, á síðustu tveimur vikunum fyrir ritgerðarskilin. Ég er svo innilega að tapa mér yfir þessu að hið hálfa væri nóg. Í gær þrammaði ég um háskólasvæði AU í leit að þessum kennara og nokkrum framhaldsnemum sem ég átti að hitta á sérfundi til að ræða úrlausnir okkar framhaldsnemanna. Herbergið sem tilgreint var fyrir fundinn, númer 312, er ekki til! Starfsmenn byggingarinnar sögðu mér að herbergi 312 væri ekki til og enginn fundur væri bókaður í húsinu öllu á þessum tíma. Eftir að hafa sent bæði kennara og einni samstúdínu minni skeyti fékk ég til baka að þau hefðu vissulega hittst í herbergi 312. Þetta minnir mig á hryllingsmynd sem heitir "18th floor" þar sem 18 hæð í húsi birtist og hvarf fyrir útvalda sem hurfu svo eftir að ramba þangað upp. Svo kannski slapp ég með skrekkinn og má prísa mig sæla. Það kemur þá í ljós í næsta tíma.

Hátíð kirsuberjaknúppanna stendur nú sem hæst og trén í fullum blóma. Ég fór niður í bæ um helgina ásamt yngri syninum sem er í heimsókn hjá mér í páskafríinu sínu. Það var stappað af fólki niðri við minnismerki Jefferson þar sem trén standa þétt meðfram tjörninni og mikil stórborgarstemming. Þetta minnti okkur mæðginin á 17. júní heima á góðviðrisdegi. Ég rakst á Íslandsvinkonu og ljósafrömuð og var ekki lengi að skella upp sólgleraugunum í allri flassbirtunni.

Athugasemdir

[Ragnheiður Sverrisdóttir (IP-tala skráð) 13.4.2009 kl. 21:31]

Blómstrandi kirsjuberjatré er er ótrúleg upplifun. Eitt sinn bjó ég í Uppsölum og sá út um gluggann hjá mér nokkur tré - það voru kirsjuberjatré. Ég sakna þeirra og husga oft hversu falleg þau voru í eina viku á ári! þegar blómin fölnuðu var eins og að það snjóaði því blómblöðin féllu svo hratt. Berin voru góð en snaggaralegir strákar náðu þeim flestum því þeir voru duglegri að klifra í trjánum en ég.

Fyrir viku var ég í grasgarðinum í Laugardal og þar fer alveg að koma að því að fyrstu trén blómstri. Ég fer í könnunarleiðangur hið fyrsta. En krókusarnir eru farnir að blómstra - meira að segja á Akureyri líka.