Vor í vændum

Það er að bresta á með vori hér í DíSí. Fyrir viku var hér ríflega ökkladjúpur snjór og þá tókum við hjónin þessar myndir af okkur. Eiginmaðurinn kom í viku heimsókn. Það var lestrarvika í skólanum og því engin kennsla. Ég komst þó ekkert frá því ég sæki líka tíma í American University og þeirra vorfrí er þessa vikuna. En skjótt skipast veður í loft og um síðustu helgi sat ég úti berfætt og á ermalausum bol fyrir hádegi með skólabækurnar. Það var slíkur vorhugur í mér að ég sópaði uppsöfnuðum hálkueyði af stéttinni framan við anddyri heimavistarinnar eins og ég ætti heima þar. Til að vera alveg viss makaði ég á mig sólarvörn þó ekki væri lengur hætta á endurkasti frá snjónum enda hann allur búinn að taka sig upp. Í dag sá ég fyrstu blómstrandi tré vorsins, skollaber og kirsjuberjatré.

Ég kórónaði stemminguna og keypti ég mér pils í dag enda tók ég ekkert slíkt með mér út og komið Mæjorkaveður. Svona til að gera kaupóða og kreppusvekkta Íslendinga öfundsjúka fann ég á lagersölu silkipils frá Dana Buchman, eðalhönnuði í New York, fyrir litlar 2.600 krónur. Fullt verð á því var áður kr. 36.075 samkvæmt skráðu gengi Íslandsbanka í dag en þegar gengið var lægst í vetur (einmitt þegar ég fékk námslánið) hefði pilsið kostað 47.450 krónur. Annað hvort læt ég jarðsetja mig í þessu pilsi eða ánafna það erfingjum í fjarlægri framtíð. Hver gengur í svona löguðu á fullu verði? Ég bara spyr.

Athugasemdir

[Baldur Gautur Baldursson, 12.3.2009 kl. 07:40]

Ég sé af annari myndinni að þú ert í hópi tréknúsara eins og ég.  :)   Hérna í Svíþjóð eru umhverfisverndarsinnar oft kallaðir "trädkramare" - og í þeirra hópi vil ég vera. Stundum getur maður bara ekki annað en knúsað þessi stóru fallegu tré!  

[Sólveig Hannesdóttir, 12.3.2009 kl. 19:00]

Þegar kona kaupir pils, er komið vor, allavega Íslensk kona.